กลายเป็นประเด็นทางสังคมที่น่าจับตามอง กับเรื่องพระราชบัญญัติคอมพิวเตอร์ฉบับใหม่ ปี 2559
ที่เพิ่งผ่านความเห็นชอบจาก สนช. มาหมาดๆ
วันนี้ผมจะสรุปเนื้อหาวรรคตอนที่สำคัญใน พรบ.คอมพิวเตอร์ฯ พ.ศ.2559 มานำเสนอในข้อที่ใกล้ตัว
ว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติมจากฉบับเก่า เผื่อจะเป็นแนวทางและวิถีปฎิบัติสำหรับคนไอทีอย่างเราๆ

1. ประชาชน

2. ผู้ให้บริการ

3. รัฐฯ

สำหรับข้อที่หลายคนเป็นกังวลกันอยู่ตอนนี้ ก็น่าจะมี 2 ข้อใหญ่ คือ

1. การให้อำนาจเข้าถึงข้อมูลที่เข้ารหัสไว้ หลายฝ่ายก็เกรงว่าข้อมูลเหล่านั้นที่เป็นความลับต่างๆ เช่น ข้อมูลธุรกรรมการเงิน บัตรเครดิต จะไม่เป็นความลับอีกต่อไป แต่ผมคิดว่าคงไม่ใช่ทุกกรณี แต่หากออกมาเป็นกฏหมายจริงก็น่ากลัวเหมือนกัน เพราะจะรับรองได้อย่างไรว่าข้อมูลจะไม่รั่วไหลไปสู่มือผู้ไม่หวังดี

2. การปิดกั้นเว็บไซต์โดยไม่ต้องผ่านอำนาจศาล แต่ให้อำนาจแก่กระทรวงดิจิตอลใช้การพิจารณากลั่นกรองจากคณะกรรมการที่แต่งตั้งขึ้น
ข้อนี้เองหลายฝ่ายก็เกรงจะไม่ได้รับความเป็นธรรม หากเนื้อหานั้นไม่ได้ผิดต่อกฏหมาย แต่อาจจะผิดต่อศีลธรรม ความสงบเรียบร้อย ด้วยคำจำกัดความทียังคลุมเครือ แต่ก็ได้เพิ่มคณะตรวจสอบ จาก 5 คน เป็น 9 คน
โดย 3 ใน 9 คนนั้น มาจากภาคเอกชน ก็น่าจะช่วยให้การกลั่นกรองเกิดขึ้นจากหลายส่วน และลดข้อกังขาลงได้บ้าง
 

ในข้อเสียก็มีข้อดี  และในข้อดีก็อาจจะมีข้อเสีย
อยู่ที่ผู้ที่ได้อำนาจนี้ไป จะใช้มันอย่างถูกต้องและยุติธรรมหรือเปล่า